Krzyż harcerski

Yaboo

Krzyż Harcerski - to odznaka harcerska, stosowana w większości organizacji harcerskich w Polsce. Nadawany jest członkom organizacji harcerskiej podczas przyrzeczenia harcerskiego. Harcerze przed przyrzeczeniem na miejscu krzyża noszą lilijkę.

Troche historii:

W pierwszym numerze czasopisma „Skaut” z 15 października 1911 roku Andrzej Małkowski ogłosił konkurs „na polską odznakę skautową”. W odpowiedzi na ten konkurs nadesłano aż 84 prace. Wśród nich znalazł się projekt, który opracował Kazimierz Lutosławski. Opis tego projektu, który zajął 3 miejsce w konkursie, znalazł się wraz z wynikami konkursu w 8 numerze pisma "Skaut" z 1912 r.:

na tarczy okrągłej dwie szable, poniżej polski krzyż wojskowy Virtuti Militari z napisem "Bóg i Ojczyzna" – nad nim orzeł w locie – przy górnej krawędzi napis Czuwaj !.

Żadna z prac nie wydała się na tyle interesująca, by od razu wprowadzić ją do użytku, toteż w końcu 1912 roku Naczelna Komenda Skautowa wyznaczyła do dalszych prac nad projektem ks. Kazimierza Lutosławskiego z zespołem. Po wprowadzeniu do projektu szeregu zmian powstała odznaka: krzyż harcerski wzorowany na Orderze Virtuti Militari. Pierwsze krzyże harcerskie wręczono prawdopodobnie już we wrześniu 1913 roku na zakończenie kursu instruktorskiego zorganizowanego przez Naczelną Komendę Skautową w Dynasach.

Symbolikę jednego z projektów opisał Lutosławski własnymi słowami:

"... Wianek z dębu i wawrzynu oznacza cele do zdobycia: siłę i umiejętność, sprawność i wiedzę. Oplata on główny symbol skautowy: krzyż z hasłem "Czuwaj". Kształt tego krzyża jest dawny: takiego użyto do naszego orderu waleczności: Virtuti Militari; uprzytamnia on w szczególności obowiązek dzielności. Ma on pośrodku kółko - symbol doskonałości, a w nim gwiazdę promienną, jakby światło przewodnie: "ad astra!" A sam krzyż znaczy: per aspera, bo wskazuje ciężką, cierniami walki z własnymi słabościami usłaną drogę, a przy tym oznacza też gotowość do walki i do wszelkich poświęceń - aż do męczeństwa za wiarę, aż do śmierci za Ojczyznę: Bóg i Ojczyzna są treścią wewnętrzną tego znaku. Hasło "Czuwaj" na nim - to pobudka, ostrzeżenie: oznacza gotowość ducha do pracy nieustannej..."
ks. Jan Zawada (Kazimierz Lutosławski)

Ostatecznie kształt krzyża harcerskiego został zatwierdzony podczas konferencji zjednoczeniowej ZHP w dniach 1-2 listopada 1918 roku, która zatwierdziła go jako odznaką polskiego harcerstwa.

Więcej informacjii na temat krzyża harcerskiego znajdziesz [link widoczny dla zalogowanych]

felek.com

A ja napiszę czym dla mnie jest KRZYŻ HARCERSKI bo mikołaj wyczerpał temat tłumczenia:) a myślę że to jak odbieramy odznaczenia, nasze symbole też jest ważne!! Krzyż to coś co często nie pozwala mi upaść- często mysląc o krzyżu Chrystusa mam przed oczami krzyż harcrski i odwrotnie- może ktoś powie że to Świętokractwo ale tak właśnie myślę i tak czuję! Dla mnie to harcerskie najważniejsze odznaczenie i jansy drogowskaz do rozwoju i prawdziwego odnajdywania szczęścia...

Emilcia

Dla mnie krzyż jest czymś co sprawiło ze inaczej zaczełam myśleć o harcerstwie. na początku było to łażenie na zbiorki i tylko zabawa. A potem bardziej zaczełam myśleć o swoim postępowaniu i roli harcerstwa w moim życiu.

felek.com

Napisałaś co zmienił krzyżw twoim życiu- że dzięki niemu zaczęłaś się zastanawiać! Napisz czym jest dla Ciebie, co znaczy!! Druhny, druhowie- napiszcie czym dla Was jest KRZYŻ HARCERSKI, wiele osób czytając to co napiszecie napewno dowartościuje samych siebie!! CZUWAJCIE!

antek cwaniak

Kiedy dostałem krzyż harcerski to byl to dla mnie bardzo ale to bardzo wielki zaszczyt. Długo na niego czekałem ale opłacało się. Wiedziałem że jesyem w pełni harcerzem i że czeka mnie jescze większa praca nad sobą. Krzyż jest nadal dla mnie wany i bardzo go cenie. I na pewno zmienia myślenie człowieka po prostu wie że musi być lepszy i jako harcerz i jako zwykły człowiek bo coś przyekł.

Owak

Gdy dostałem krzyż poczułem się inaczej!! Tak przyjemnie!
Krzyż nakłada na nas obowiązki, które czuć ale warto je odczuwać i spełniać jak najlepiej!! Gdy już otrzymamy krzyż stajemy się dojrzalszym harcerzami i ludzmi. To coś wspaniałego otrzymać go! Osoby które dostąpiły tego zaszczytu powinny być dumne!
Krzyż harcerski to naprawdę wspaniałe odznaczenie gorąco zachęcam wszystkich do jak najszybszego zdobyci i poznania tego uczucia!!
STARAJCIE SIE JAK NAJSZYBCIEJ GO ZDOBYĆ I DĄŻCIE DO HARCERSKICH IDEAŁÓW !!

matraś

Ja także miło wspominam swoje Przyrzeczenie i zdobycie Krzyża Harcerskiego. To wspomnienia na całe życie!
Natomiast uważam, że harcerz w wieku lat 11, który składa Przyrzeczenie Harcerskie nie jest do końca świadomy tego co robi...
To zobowiązuje go do przestrzegania Prawa... Harcerz ten nie do końca wie, że nie będzie mógł np pójść z kolegami z liceum na piwo będąc pełnoletnim, bo sładając Przyzeczenie jest dopiero w podstawówce i mysli chwilą..... nie zastanawia się co bedzie później...
A co Wy o tym sądzicie?

Janosik

Masz rację, chłopcy (i dziewczynki) też w wieku szkolnym żyją chwilą teraźniejszą i nie widzą konsekwencji późniejszych. Poza tym później to już jak pewnie zauważyliśmy to wszystko nie jest tak prosto z tą abstynecją. Alkohol nie jest zły, sam w sobie nie jest grzechem. Dlatego jak już to można zauważyć jestem gorącym zwolennikiem zmiany tego punktu.
Nie wiem jak zbytnio patrzeć na tą sprawę. Ale myślę, że z jednej strony wkładamy ciężkie jarzmo na barki takiego dziecka, jarzmo ciężaru grzechu (bo przyrzeczenie składał przed Bogiem) albo można powiedzieć, co nie którzy twierdzą, że przyrzeczenie składane przez takie dzieci jest nie ważne de iure.

amphiprion

Ogólnie to do pewnego wieku dziecko nie odpowiada za swoje czyny... Odpowiada za nie rodzic, ponieważ samo nie może zrozumieć powagi sytuacji i nie do końca wie co jest złe, a co dobre... Ale teraz powstaje pytanie... Skoro do pewnego wieku dziecko nie wei co robi, i tym samym złożenie przez nie przyrzeczenia harcerskiego nie jest do końcxa wiążące, to po co są regulaminy stopni, w których jest jasno napisane, że młodzik jest zdobywany od bodajże 11 lat (nie jestem dokładnie pewien, ale to jest jakoś ta granica)? W takim razie młodzik powinien być zdobywany dopiero od powiedzmy 15 lat! Ale wtedy cały system stopni pada... Pada, leży i kwiczy i nikomu nie potrzebny. Wychodzi na to, że ZHR musi przeprowadzić totalną reformację!

matraś

Weź na chłopski rozum...
Czy dziecko w wieku lat 11 jest świadome tego co mówi, składając Przyrzeczenie? Myślę, że nie... Teraz składa Przyrzeczenie, akceptując automatycznie Prawo, a za lat kilka, kiedy będzie pełnoletni może mieć w nosie słowa, króre tamtego dnia wypowiadał przy ognisku, przy świadkach tamtego zdarzenia... Owszem, nie należy tu mówić o wszyskich harcerzach w ten sposób, ale o pewnej części na pewno. Składając Przyrzeczenie, akeptujemy każdy jeden punkt Prawa Harcerskiego.
Nikt od nas nie wymaga podpisu zobowiązującego do przestrzegania Prawa i Przyrzeczenia, bo w momencie tym szczególnym, w momencie, kiedy otrzymujemy Krzyż Harcerski, tym ludziom wokół ogniska wystarczą słowa, nasze słowa wypowiedziane dobrowolnie.... Bo "na słowie harcerza polegaj ak na Zawiszy".
Wiesz Emilu, myślę, że młodzik w wieku lat 15 nie byłby złym rozwiązaniem. To człowiek mądrzejszy od chłopca w wieku lat 11. Ale fakt, system stopni pada w tym momencie... Wiesz, ZHR jest bogaty w ludzi mądrych, więc myślę, że dla tego właśnie chłopca 11 letniego zostałby wymyślony odpowiedni stopień, choć na nie co innych warunkach... Ale byłoby to załamanie tradycji harcerskiej... Więc wracamy do punktu wyjścia....
Czy wobec tego należy uwrażliwić takiego chłopca, że składając Przyrzeczenie, podejmuje decyzje na całe życie, być posłusznym Prawu Harcerskiemu i na tym uwrażliwieniu poprzestać?

amphiprion

Ale tak Bogiem, a prawdą, to ten chłopiec zostaje uwrażliwiony, ale on po jakimś czasie i tak zapomina... Zapomina, i nie rozumie tego, co przysięgał przed samym Bogiem w obecności świadków. Złożenie przyrzeczenia harcerskiego można porównać ze ślubami, które składał często choćby Jan Kazimierz podczas wojny poslko-szwedzkiej w XVI w. Z tym, że król Jan Kazimierz zdawał sobie sprawę z tego, co przysięga i do czego go te przysięgi zmuszają. A taki chłopiec 11letni nie ma zielonego pojęcia o powadze sytuacji. Dla niego to jest zwykła zabawa, on się cieszy "Świetnie, złożyłem przyrzeczenie, wreszcie jestem takim harcerzemn z prawdziwego zdarzenia, jeszcze trochę i będę miał wywiadowcę, potem ćwika itd!" Cieszy się, ale dopiero w późniejszej fazie życia stwierdzi: "O kurcze... Mam 18 lat, w gimnazjum piłem alkohol jak najęty, paliłem, kłamałem jak z nut... Ale kurcze... Toć ja składałem przysięgę, że będę żył według prawa harcerskiego, a tam jest wyraźnie napisane <<nie pali tytoniu i nie pije napojów alkoholowych>> oraz <<na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy>> Kurcze... Czyli cały czas grzesze, cały czas łamię przysięgę, którą składałem... O ja nieszczęsny!". I co wtedy? Wtedy jest za późno...

Dlaczego zawsze instruktor pyta przed złożeniem przyrzeczenia, czy dana osoba chce je złożyć? Mi się wydaje, że to nie jest jakaś tam głupia tradycja i część obrządku... To jest dosłowne zapytanie: "Czy chcesz złożyć przyrzeczenie harcerskie? Czy chcesz tak naprawdę żyć według prawa harcerskiego? Czy zdajesz sobie sprawę, że przysięgniesz przed Bogiem, że taka jest Twoja wola i świadkowie to potwierdzą?" I każdy odpowiada "Tak" nie mając obrazu części tego, jak zmieni się jego życie... Dlatego najczęściej się nie zmienia... A jak się zmienia to zbyt późno...

Janosik

Przyrzeczenie w harcerstwie nie jest celem, a początkiem drogi, przygody. To właśnie dzięki przyrzeczeniu, które staje się fundamentem, podstawą jest możliwe dalsze wychowanie, kształtowanie człowieka.

amphiprion

No dobra, a co jeżeli te przyrzeczenie tak naprawdę nie spełnia swojej roli? Tylko służy jako świetna zabawa. Tylko i wyłącznie świetna zabawa. A wtedy to raczej przestaje być narzędziem wychowawczym.

matraś

Wydaje mi się, że nigdy nie jest za późno by trwać przy szczytnych ideałach, tym samym trwać przy Przyrzeczeniu i Prawie. Owszem są osoby, które mogą notorycznie je łamać, nie okazyjąc skruchy, ale z takimi to od razu na bruk...
Po co trzymać w drużynie kogoś, komu ne zależy... Ale drugiemu, któremu raz czy drugi sie nie ubało, nażleży za każdym razem dawać szansę, jeśli zależeć mu będzie.

Janosik

Chodzi o to aby co raz bardziej przechodzić od zabawy ku czystemu kształceniu osobowości, najpierw -pamiętamy to z naszego doświadczenia harcerskiego- jest wychowanie przez zabawę (najlepiej tu mogą powiedzieć zuchmistrzowie, bo u nich tego najwięcej) a potem tej zabawy jest coraz mniej. Jeśli komuś nie zależy na ideale harcerskim, to tu brak miejsc..